Muziek Bemonstering 101

Muziek samplen en Beat licentie

Artiesten en producers die gespecialiseerd zijn in hiphop, dance en sommige andere muziekgenres hebben sampling en beatlicensing al lang tot de cultuur gerekend. Zelfs de toevallige muziekliefhebber is soms in staat om zogenaamde "samples" van andere nummers op te pikken in nieuwe werken.

Dat gezegd hebbende, zijn er altijd veel vragen geweest over het proces en de vereisten om de juiste goedkeuring te krijgen om het werk van een andere muzikant te gebruiken als "sample" in het nieuwe werk van de artiest. Nu steeds meer muzikanten hun "beats" of instrumentale tracks te koop aanbieden, wordt het bovendien nog belangrijker om ervoor te zorgen dat deze arrangementen op de juiste manier worden afgehandeld. We zullen nu elk van deze onderwerpen afzonderlijk bekijken.

Over het algemeen heeft een houder van een auteursrecht op een track, die de artiest op een geluidsopname kan zijn, het exclusieve recht om de track publiekelijk te verkopen, distribueren en in licentie te geven aan anderen. Als een andere muzikant een bestaande track of een deel daarvan wil gebruiken, moet er een goede overeenkomst tussen de partijen worden gesloten. Een dergelijke schriftelijke overeenkomst wordt een "licentie" en is een document dat een partij het recht geeft om iets specifieks te doen.

Een licentie kan het volgende omvatten recht om publiekelijk een nummer distribueren en te gelde maken via fysieke of digitale exemplaren of via een muziekstreamingplatform. Het kan ook toestemming inhouden om het werk publiekelijk uitvoeren op de radio of live, tijdens een concert.

Er zijn twee veel voorkomende situaties in de muziekbusiness waarin het noodzakelijk is dat iemand de juiste licenties verwerft. Dit zijn situaties waarin een muzikant zich bezighoudt met muziek "samplen" van bestaand materiaal of een hele track en wanneer een artiest Een "beat" of instrumentale track kopen van een andere. We zullen nu elk van deze situaties afzonderlijk bekijken.

Wat is muziek "Bemonstering"?

Muziek "samplen" kan het best worden omschreven als een specifiek gedeelte of couplet van een lied en/of ander opgenomen materiaal van een ander gebruiken en dit in een geheel nieuw stuk verwerken. De feitelijke hoeveelheid die gebruikt wordt varieert van situatie tot situatie, omdat een artiest zo weinig kan gebruiken als alleen het mixen van een bestaande unieke drumcombinatie of gitaarrift. Ze kunnen het hele refrein of een volledig couplet van een ander nummer gebruiken.

Deze actie kan, in de eenvoudigste bewoordingen, worden gezien als het letterlijk "kopiëren en plakken" van een deel van een bestaande geluidsopname van een ander in hun nieuwe opname.

Hoewel dit eenvoudig lijkt, kan deze praktijk zonder licentie een maker onderwerpen aan mogelijke aansprakelijkheid voor schending van auteursrecht. Er zijn echter manieren om mogelijke aansprakelijkheid te vermijden door de juiste toestemming te krijgen om het "voorbeeld" van andermans werk te gebruiken.

Hoe te verkrijgen "Monsteropruiming". Voor een bestaand record?

Om het werk van een andere muzikant op de juiste manier en legaal te "samplen" in een track van een artiest, moet de samplende artiest moet een "sample clearance" verkrijgen van alle betrokken eigenaars van de originele opname en onderliggende muzikale compositie.

Zoals we eerder hebben besproken, zijn er twee auteursrechten in elk muzieknummer - de geluidsopname (meestal beheerd door een platenmaatschappij, bijv. Atlantic Records) en de onderliggende muzikale compositie (meestal beheerd door een muziekuitgeverij, bijv. Universal Music Publishing). Dit betekent dat een partij die bestaand materiaal van een ander wil "samplen" of op een andere manier wil opnemen, toestemming moet krijgen van beide van de auteursrechthebbenden van het stuk. Dit betekent dat een muzikant met elke eigenaar een licentieovereenkomst moet afsluiten om een "sample" legitiem te kunnen gebruiken.

In het algemeen moet een muzikant, om de eigenaars van elk auteursrecht op een compositie te bepalen, beginnen met het openen en doorzoeken van de databases van de Amerikaanse muziekuitvoerende rechtenverenigingen op de websites van deze organisaties (bijv. ASCAP of BMI). Deze repertoiredatabases vermelden over het algemeen alle relevante songwriters en producers, evenals de contactinformatie voor de muziekuitgever van een bepaald nummer.

Meestal vermelden deze databases de directe contactinformatie voor de vermelde partij; en als de informatie er niet bij staat, moet een muzikant die de juiste contactinformatie probeert te vinden, zich richten op interne afdelingen van het specifieke bedrijf. Sommige van deze afdelingen behandelen "licenties", "sampling" of "goedkeuringen". Dit zijn namelijk de personen en afdelingen die over het algemeen de licentiëring van afgewerkte opnames aan derden afhandelen.

Zodra een muzikant de juiste rechthebbende heeft bepaald, moet hij een "sampling" licentie aanvragen. Deze aanvraag moet over het algemeen het volgende bevatten:

• Hoe lang de sample is die in de nieuwe track wordt gebruikt (bijv. hoeveel minuten? seconden?);

• Welk deel van het nummer de artiest van plan is te "samplen" (bijv. het hele refrein, een drumloop, een klein couplet, etc.);

• Hoe de muzikant van plan is om de sample te gebruiken (alleen ter vervanging van een refrein, vervormd op de achtergrond, continu doorgelust, etc.);

• Het aantal eenheden dat ze van plan zijn om te distribuerenen,

• Welk medium de artiest zal gebruiken om het nieuwe werk te distribueren (bijv. CD, vinyl, digitale downloads, ringtones, streaming, etc.).

Daarnaast kunnen sommige eigenaren ook eisen dat de persoon die een bestaand werk wil "samplen", een echte kopie van de nieuwe opname levert, zodat de eigenaar van de rechten deze kan beluisteren, voordat er een licentie voor het aangevraagde materiaal wordt verleend. Uiteindelijk is de beslissing om al dan niet een licentie te verlenen aan de eigenaar, hoe meer informatie aan hen wordt verstrekt, hoe groter de kans dat er een vergunning wordt afgegeven.

Zodra een muzikant op de juiste manier een licentie heeft aangevraagd om een bestaand werk te "samplen", moet er overeenstemming bereikt worden over de feitelijke details van de licentie. Een typische sample-licentie kan een licentievergoeding vooraf omvatten die ook aan de oorspronkelijke eigenaars wordt betaald als mogelijk inclusief een verschuldigde royalty aan de originele artiest op elke verkochte opname. In sommige gevallen, zoals wanneer een aanzienlijk deel van het originele nummer wordt gebruikt of wanneer de artiest extreem bekend is, kan de oorspronkelijke eigenaar ook een echt eigendomsbelang in de nieuwe opname krijgen.

Daarnaast worden er soms licentieovereenkomsten gesloten op een "flat-fee" uitkoopbasis. In deze gevallen betaalt de muzikant die de bestaande werken wil "samplen" gewoon een eenmalige vergoeding aan de track-eigenaars zonder bijkomende royalty's en zonder eigendomsrechten op het nieuw gecreëerde werk toe te kennen.

Er zijn verschillende factoren die een licentievergoeding kunnen bepalen. Enkele daarvan zijn:

• Het commerciële succes van het originele nummer,

• Het succes en de bekendheid van de originele artiest die gesampled wordt,

• Het succes en de bekendheid van de samplingartiest,

• De lengte en hoeveelheid van het monster,

• Hoe het monster worden gedistribueerd (d.w.z. alleen downloads, alleen streaming, enz.), en

• Hoe de sample gebruikt zal worden in de nieuwe opname (bijv. het hele couplet dat door het hele nummer heen gespeeld wordt, een drumbeat die in de instrumental "geloopt" wordt, etc.).

Over het algemeen geldt dat hoe bekender de originele track is en hoe langer de gebruikte sample is, hoe hoger de licentievergoeding kan zijn. Zoals met de meeste dingen binnen de entertainmentindustrie, speelt de onderhandelingspositie van een artiest een rol, omdat het alternatief (de "sample" niet in licentie geven) tot rechtszaken kan leiden. In dergelijke gevallen kan de partij die de "sample" heeft gemaakt uiteindelijk meer rechtszaken en juridische kosten krijgen, vooral als het gesamplede nummer uiteindelijk een commercieel succes wordt.

Wat is "leasen verslaan" en "kopen verslaan"?

OPMERKING: Be sure to read our in-depth piece on Beat Licensing 101!

Een andere veel voorkomende licentiesituatie waarmee muzikanten in de muziekbusiness te maken krijgen, is de recente trend van producers en andere beat-makers die hun "beats" creëren en verkopen (instrumentale tracks). Er is een toevloed van nieuwe websites en individuen die publiekelijk adverteren met hun gecreëerde instrumentale muziek en deze verkopen. In de meeste gevallen vindt de transactie tussen de instrumentale maker en de derde partij die het materiaal wil gebruiken plaats in de vorm van vorm van een licentie en is ofwel een "lease" of een volledige aankoop van het instrumentaal.

De eerste overweging waarmee een koper rekening moet houden wanneer hij een instrumentale track of "beat" van een ander koopt, is of de track aan hem "geleased" of "verkocht" wordt. Dit bepaalt of de uitgegeven licentie een exclusief of niet-exclusief. Wanneer een maker een beat "verhuurt" aan een ander, krijgt de koper gewoonlijk het niet-exclusieve recht om het instrument te gebruiken en afgewerkte werken die de beat bevatten te reproduceren, verkopen of anderszins publiekelijk te distribueren voor een bepaalde periode (bijv. een maand, een jaar, een paar jaar, etc.).

Een beat "lease" geeft de oorspronkelijke maker van het instrumental nog steeds het recht om andere niet-exclusieve licenties verkopen en uitgeven aan andere muzikanten voor dezelfde instrumentale track als de gekochte track. In deze situaties zou de koper, als hij de opname die dit geleasede deel bevat na het verstrijken van de tijdsperiode wil blijven gebruiken en exploiteren, een aanvullende overeenkomst moeten aangaan met de maker van het oorspronkelijke werk.

Als het individu echter het exclusieve recht wil verwerven om de beat voor onbepaalde tijd te gebruikeneen koopovereenkomst instrumentale baan noodzakelijk is. Deze regeling verbiedt de oorspronkelijke maker om hetzelfde instrument aan anderen door te verkopen en geeft de koper de exclusieve rechten op het instrumentale werk voor elk doel dat de nieuwe eigenaar wenst.

Over het algemeen is het bij het onderhandelen over dit soort licenties en de juiste licentievergoeding belangrijk om te bespreken en overeen te komen hoe de kopende partij van plan is om de instrumentale track te gebruiken. Dit houdt onder andere in of de nieuwe track alleen voor een bepaald gebruik mag worden gebruikt (bijv. "alleen voor demogebruik", "alleen voor iTunes-verkoop", "gratis op een mixtape", of het versturen van het nummer in een e-mail), hoeveel kopieën van het voltooide werk zullen worden gemaakt en voor verkoop beschikbaar zullen worden gesteld en op welke media (bijv. cd's, downloads, streaming) de track beschikbaar zal zijn. De partijen moeten ook beslissen over de toepasselijk gebied of gebieden waar het afgewerkte werk kan worden verkocht (d.w.z. Noord-Amerika, Europa, "het heelal").

Over het algemeen zijn de kosten om een beat te leasen lager dan de kosten om de exclusieve rechten op de instrumental te kopen, omdat een niet-exclusieve lease de maker in staat stelt om hetzelfde werk meerdere keren te gelde te maken en aan verschillende kopers te verkopen. De "lease" of "koop" vergoeding voor de beat kan variëren van slechts $5 tot $10 tot enkele duizenden dollars. De vergoeding hangt af van de reputatie en bekendheid van de maker van het instrument en het soort gebruik dat de koper voor ogen heeft.

Zoals hierboven is onderzocht, is het van essentieel belang dat een muzikant die een beat koopt of least, zich ervan vergewist dat de gekochte instrumental geen ongeoorloofde "samples" bevat. Als de instrumentale track wel een "sample" van het werk van een ander bevat, moet een artiest eisen dat de verkoper een soort van geschikt "sample clearance" document of een andere duidelijk gedefinieerde autorisatie levert die het gebruik en de commerciële distributie toestaat van een track die deze "sample" bevat.

Als de verkoper geen juiste gedocumenteerde toestemming kan geven, is het ten zeerste aan te raden om dit instrument niet te kopen (of leasen) omdat het de koper in de toekomst mogelijk aansprakelijk worden gesteld voor schending van het auteursrecht. Zelfs als er geen duidelijk ongeautoriseerd sample in een "beat for sale" zit, is het verstandig om ervoor te zorgen dat de verkoper ermee instemt om de koper volledig schadeloos te stellen voor de creatie en verklaart dat hij de koper van de instrumentale track zal terugbetalen als hij wordt aangeklaagd of anderszins aansprakelijk wordt gesteld voor ongeautoriseerd materiaal in het gekochte werk. Een koper moet ernaar streven dat de verkoper garandeert dat hij de eigenaar is van alle rechten op het materiaal in het werk en dat er geen "samples" of ander ongeautoriseerd materiaal is gebruikt bij het maken van het werk.

Daarnaast is het belangrijk dat de partijen schriftelijk overeenkomen over waar de oorspronkelijke maker recht op heeft in ruil voor de rechten die de koper verwerft. Dit kan betekenen dat de instrumentale producent een traditioneel muziekuitgeverijbelang in een voltooide track krijgt; en als dat het geval is, moet in de overeenkomst worden vermeld op welk percentage hij recht zou hebben. Het is ook essentieel om te bepalen op welk royaltytarief de verkoper recht heeft, wat meestal een bepaald percentage is van de inkomsten die uit de track worden gegenereerd. Dit tarief kan gebaseerd zijn op een tarief "per exemplaar" of kan gewoon een uitkoopsom zijn die geen extra royalty's voor de verkochte opnames omvat.

Ook is het noodzakelijk om aan te geven of de kopende partij toegestaan om licenties van derden uit te geven voor de voltooide opname of niet. De partijen moeten ook afspreken welke exploitatiemogelijkheden toegestaan zijn, zoals het recht om te synchroniseren met visuele beelden in alle media, zoals in een film, op televisie of in een videogame.

Tot slot bepaling van het juiste kredietIndien van toepassing, en de publiciteitsrechten moeten tussen de partijen worden gemaakt. Het recht op publiciteit staat de koper toe om de naam, gelijkenis en andere biografische gegevens van de maker van het instrument te gebruiken. materiaal in verband met het verkopen of anderszins te gelde maken van het materiaal. Dit is uiterst belangrijk, vooral als het instrumentaal door een bekende "beat"-producer is gemaakt.

Zoals hierboven besproken, is het belangrijk om de juiste licenties en rechten te verwerven voor het materiaal dat een muzikant wil verspreiden en te gelde wil maken. De meeste distributieplatforms van derden, zoals Tunecore, van haar gebruikers eisen dat zij verifiëren dat zij rechten hebben op materiaal dat zij voor verkoop beschikbaar stellen. Als de artiest er niet in slaagt om de juiste toestemming te krijgen voordat hij begint met het verkopen van zijn muziek, kan dit invloed hebben op de bedragen die de artiest kan verdienen en kan dit hem blootstellen aan extra aansprakelijkheid.

Deze Survivalgids is niet bedoeld als juridisch advies; u dient hiervoor een gespecialiseerde advocaat te raadplegen.

Door Justin Jacobson, Esq.